- halqavari
- sif. Halqa, çənbər, çevrə şəklində; dairəvi, halqaşəkilli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
halqavari
Look at other dictionaries:
həlqəvi — ə. halqavarı, halqa şəklində olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çəngal — f. 1) ağac və ya dəmir halqa; doğanaq; 2) əyri, halqavarı; 3) pəncə, caynaq; 4) çəngəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tövq — ə. 1) boyunbağı; 2) boyunduruq, gərdənlik; 3) qumru quşunun boynundakı halqavari cizgi; 4) taqət, iqtidar, qüdrət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
halqaşəkilli — bax halqavari … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həlqəvi — <ər.> klas. bax halqavari … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şeş — 1. is. <fars.> Altı. Dünən beş, bu gün şeş. (Məsəl). // Nərd oyununda. Çahar atdım, şeş gəldi. (Məsəl). 2. is. Top, tüfəng lüləsinin içindəki halqavari cızıqların hər biri; yiv, xır. Şeşi getmiş tüfəng … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzükvari — sif. Üzük şəklində olan; halqavari. Üzükvari detal … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
varissizlik — is. Varisi, vərəsəsi olmama, vərəsəsizlik. . . . vari. Sifətlərin axırına gətirilərək, oxşarlıq, bənzərlik bildirir; məs.: dalğavari, halqavari və i. a. // Eyni mənada bəzən adam adlarına da əlavə edilir; məs.: Füzulivari, Vaqifvari və s … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
